گُنگِ خواب‌دیده

مجید میرزاوزیری
استاد گروه ریاضی محض
دانشگاه فردوسی مشهد

سه‌شنبه ۲۲ اسفند ۱۴۰۲ ساعت ۱۲:۰۰ تا ۱۴:۰۰
سالن استاد بزرگ‌نیا، دانشکده علوم ریاضی، دانشگاه فردوسی مشهد

به دعوت
انجمن علمی علوم کامپیوتر و کانون فیلم و عکس دانشگاه فردوسی مشهد

@mirzavaziribooks

ششمین روز بهار

پیرمرد لبخندی زد، فرزندش را در آغوش گرفت و گفت: تازه از راه رسیده‌ای؟

پسر که سال‌ها لبخندش را در آینه تمرین کرده بود تا شباهت بیشتری به پدر داشته باشد، لبخندی زد و گفت: نه، من لختی زودتر از خود رسیده‌ام. پرواز من تأخیر داشت. در حقیقت قرار است خودم بعداً برسم ولی اکنون خودم آمده‌ام تا برای این تأخیر چند ساله عذرخواهی کنم.

پیرمرد که از ماجرای خاک پس از سفرش بی‌اطلاع بود پرسید: و پس از من چه کردی؟

پسر آهی کشید و گفت: ناله. مگر می‌شد کاری هم کرد؟ ما آن روز، درست در ششمین روز بهار، در خاک ماندیم و پرواز تو -ناباورانه- زودتر از آنچه گمانش را داشتیم انجام شد. من خیلی سعی کردم مانع از رفتن تو -بی‌من- شوم. درست در آخرین لحظات به پارچه‌ای سپید چنگ زدم تا تو را برای خود نگه دارم -در آغوشم- ولی ناکام ماندم. و حالا سال‌هاست که چشم به راه پروازم. سفری که هر سال به تأخیر می‌افتد و من -شرمسارانه- هر سال، درست در همین روز و همین لحظات، یاد تو می‌کنم. بی‌سبب نیست که خودم پیش‌تر از خود به ملاقاتت آمده‌ام.

پیرمرد سر پسر را بر سینه‌اش گذاشت، او را نوازش کرد و زیر لب گفت: می‌بینیم هم را. شاید دیر اما قطعاً رخ خواهد داد. تردید نکن.

پسر با خود اندیشید: همه چیز به تعبیر ما بستگی دارد. کسی چه می‌داند. شاید ما مرده‌ایم و او به زندگان پیوسته است.

مجید میرزاوزیری
۶ فروردین ۰۳

@mirzavaziribooks

چون مرغ شود پَری به بامم بزنی؟
یا جرعه‌ای از لبت به جامم بزنی؟
یا این که تو، امضای مرا جعل کنی
وانگه سند دلت به نامم بزنی؟

مجید میرزاوزیری
۶ فروردین ۰۳

@mirzavaziribooks

اندر دل من «جا شده‌ای»؛ بس قندی
چون «از سر فرصت» به جهان می‌خندی
من مفتخرم به این که امسال بهار
مهمان حریم «ماه» بودم چندی

مجید میرزاوزیری
۸ فروردین ۰۳

@mirzavaziribooks

آن بت که دلم ز هستی‌اش کام گرفت
از لعل لبش دوباره، صد جام گرفت
از جور زمانه، جان مشوش شده بود
از روی دلارام، دل آرام گرفت

پی‌نوشت: تولدت مبارک دلارام.

مجید میرزاوزیری
۲۰ فروردین ۰۳

@mirzavaziribooks

یک دوره مجازی
حل مسائل سخت با ابزارهای آسان
ویژه دانش‌آموزان و دانشجویان علاقه‌مند به شرکت در مسابقات ریاضی و کامپیوتر

مجید میرزاوزیری
استاد گروه ریاضی محض
و گروه مهندسی کامپیوتر
دانشـگاه فـردوسی مشـهد

لینک ثبت‌نام:
B2n.ir/drmirzavaziri

به دعوت دانشگاه پیام‌نور ایران
مهارت استفاده از هوش طبیعی

مجید میرزاوزیری
استاد گروه ریاضی محض
و گروه مهندسی کامپیوتر
دانشـگاه فردوسی مشهد

پـنج‌شنـبه ۳۰ فـروردین ۱۴۰۳ سـاعـت ۱۱ تا ۱۲
http://webconf.pnu.ac.ir/basic_sciences

۴ کارگاه حضوری ویژه معلمان متوسطه اول

کارگاه اول در یک نیم‌روز
جلسه اول:
بازی‌های منطقی و خلاقانه
جلسه دوم:
ترفندهای حل مسائل

مجید میرزاوزیری
استاد گروه ریاضی محض
و گروه مهندسی کامپیوتر
دانشگاه فردوسی مشهد

مشهد | دانشگاه فردوسی
پنج‌شنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
ساعت ۱۶ تا ۲۰
ثبت‌نام:
B2n.ir/teacher-drmirzavaziri

عناوین کارگاه‌های بعدی:
آموزش مبتنی بر پژوهش
از سؤال تا درس
بازی‌وارسازی در آموزش
روش‌های جایگزین امتحان
آموزش خلاقیت غیرخلاقانه
شناسایی دانش‌آموزان ویژه

مسابقه شهر ریاضی
به دعوت اداره کل آموزش و پروش استان کردستان
سه‌شنبه ۴ و چهارشنبه ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳

@arithlandch

یادگیری تفکر منطقی در ۳۰ ثانیه
به دعوت دانشگاه فرهنگیان سنندج
چهارشنبه ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳

مجید میرزاوزیری
استاد گروه ریاضی محض
و گروه مهندسی کامپیوتر
دانشـگاه فردوسی مشهد

@mirzavaziribooks

برای «حال» ریاضیات کشور چه کنیم؟
به دعوت دانشگاه فرهنگیان سنندج
پنج‌شنبه ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳

مجید میرزاوزیری
استاد گروه ریاضی محض
و گروه مهندسی کامپیوتر
دانشـگاه فردوسی مشهد

@mirzavaziribooks

ما
مرداب می‌شویم
اگر
مزرعه نحیف حقیقت را
نگاهبان نباشیم.

علیاحضرت ملکه
مجید میرزاوزیری
بهار ۰۳

این کتاب را می‌توانید از انتشارات اندیشه مولانا تهیه فرمایید.

پی‌نوشت اول: از کیمیا برای صدایش متشکرم؛ بی‌تردید.

پی‌نوشت دوم: همراهی شما با نوشته‌هایم، گام‌های مرا در ادامه راه مستحکم‌تر خواهد ساخت. قدردان حمایت‌های شما هستم؛ همواره.

@mirzavaziribooks

معلم ریاضی در عصر هوش مصنوعی

مجید میرزاوزیری
استاد گروه ریاضی محض وگروه مهندسی کامپیوتر دانشگاه فردوسی مشهد
به دعوت اداره کل آموزش و پرورش استان کردستان
پنج‌شنبه ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
همراه با
مراسم اختتامیه مسابقه شهر ریاضی

@mirzavaziribooks

من گمان می‌کنم
که عشق
باید
پیراهنی قرمز به تن داشته باشد
و گلی سپید در دست.

و داستان
باید این گونه باشد
که مثلاً پسرکی گیتار بنوازد
و ماجرای بی‌خبر سفر رفتن را
همخوانی کند.

عشق
-بی‌تردید-
از شوق سرفه می‌کند گاهی
و پسرک
حرفه‌ای‌تر می‌نوازد
و می‌خواند.

و ماجرای چشم‌های ما
حکایت خاک باران‌خورده می‌شود.

نگفته بودم که بی‌خبر رفتنت
مرا اسیر رؤیاها می‌کند؟

عشق
بی‌تردید باید
قرمز باشد
با گلی سپید در دست.
من این را
در قصه‌ای خوانده بودم
که روزی
پسرکی با گیتارش نواخته بود.

مجید میرزاوزیری
۹ اردیبهشت ۰۳

پی‌نوشت: تولدت مبارک آیسان!

@mirzavaziribooks